پاراپلژی شرایطی است که با از دست دادن احساس و حرکت در نیمه پایین بدن مشخص می شود. این می تواند نتیجه آسیب آسیب زا باشد یا به دلیل بیماری مزمن. افرادی که از پاراپلژی رنج می برند ممکن است در زندگی روزمره خود ، در درجه اول در تحرک و استقلال ، تغییرات چشمگیری را تجربه کنند.
دلیل
یکی از دلایل اصلی پاراپلژی ، آسیب نخاعی است. این ممکن است به دلیل تصادف مانند سقوط یا تصادف اتومبیل رخ دهد که می تواند به مهره ها آسیب برساند یا باعث آسیب نخاعی شود. نخاع وظیفه ارسال پیام از مغز به قسمت های مختلف بدن از جمله پاها را بر عهده دارد. بنابراین ، آسیب به نخاع می تواند باعث از بین رفتن احساس و عملکرد حرکتی در بدن تحتانی شود.
یکی دیگر از دلایل شایع پاراپلژی ، یک بیماری مزمن مانند مولتیپل اسکلروز است که یک بیماری پیشرونده است که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد. این بیماری بر توانایی اعصاب در انتقال پیام ها تأثیر می گذارد و در نتیجه فلج است.
علائم
یکی از بارزترین علائم پاراپلژی ، عدم توانایی در جابجایی پاها است. افرادی که از این بیماری رنج می برند نیز ممکن است از دست دادن احساس و رفلکس در پاها و همچنین اختلال عملکرد مثانه و روده را تجربه کنند که این امر می تواند منجر به بی اختیاری شود. علاوه بر این ، افرادی که پاراپلژی دارند ممکن است اسپاسم عضلانی و سفتی عضلات را تجربه کنند. در برخی موارد ، افراد مبتلا به پاراپلژی ممکن است از افسردگی رنج ببرند ، زیرا مقابله با تغییرات شدید در سبک زندگی آنها می تواند چالش برانگیز باشد.
درمان
در حال حاضر هیچ درمانی برای پاراپلژی وجود ندارد ، اما بسته به شدت و علت بیماری ، چندین گزینه درمانی در دسترس است. یکی از راه های اصلی درمان پاراپلژی از طریق توانبخشی است که شامل فیزیوتراپی ، کاردرمانی و مشاوره روانشناختی است. توانبخشی می تواند به افراد مبتلا به پاراپلژی کمک کند تا مقداری از استقلال و تحرک را به دست آورند. علاوه بر این ، می تواند از عوارضی مانند زخم فشار و لخته شدن خون جلوگیری کند.
یکی دیگر از گزینه های درمانی برای پاراپلژی ، دارو است. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است برای تسکین درد ، اسپاسم عضلات و سایر علائم مرتبط تجویز شوند. علاوه بر این ، جراحی می تواند به ترمیم بافت های آسیب دیده یا اعصاب آسیب دیده کمک کند.
در سالهای اخیر ، فناوری همچنین درمان های جدیدی را برای افراد مبتلا به پاراپلژی به ارمغان آورده است. دستگاه هایی مانند اسکلت اسکلت و پروتزهای روباتیک به افراد مبتلا به این بیماری کمک کرده اند که برخی از توانایی های ایستادن و راه رفتن را به دست آورند.
فیزیوتراپی بخش مهمی از مراقبت از افراد مبتلا به پاراپلژی است. این شامل انواع تمرینات و روال های فردی خواهد بود.
به عنوان مثال ، تمرینات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یوگا
- وزنه برداری
- هوازی آب
- ایروبیک نشسته
به طور منظم شرکت در این تمرینات خطر آتروفی عضلات را کاهش می دهد. انجام این کار همچنین به حفظ تحرک ، قدرت و دامنه حرکت شخص کمک خواهد کرد.
پایان
Paraplegia یک وضعیت در حال تغییر است که بر تحرک و استقلال مردم تأثیر می گذارد. اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد ، چندین گزینه درمانی می تواند به افراد در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی خود کمک کند. توانبخشی ، دارو و جراحی از جمله گزینه های اصلی درمان موجود است. به تازگی ، فناوری راه حل های نوآورانه ای را برای کمک به افراد مبتلا به پاراپلژی به دست آورده است که تحرک و استقلال را به دست می آورند و امید را به کسانی که با این شرایط ناتوان کننده دست و پنجه نرم می کنند ، ارائه می دهد.
زمان پست: مارس -27-2023
