پاراپلژی چیست؟-ویلچر توانبخشی راه رفتن Zuowei

پاراپلژی وضعیتی است که با از دست دادن حس و حرکت در نیمه پایینی بدن مشخص می شود. این می تواند نتیجه یک آسیب تروماتیک یا به دلیل یک بیماری مزمن باشد. افرادی که از پاراپلژی رنج می برند ممکن است تغییرات شدیدی را در زندگی روزمره خود تجربه کنند، در درجه اول در تحرک و استقلال.

علل

یکی از علل اصلی پاراپلژی آسیب نخاع است. این می تواند به دلیل تصادف، مانند سقوط یا تصادف اتومبیل، که می تواند به مهره ها آسیب برساند یا باعث آسیب نخاع شود، رخ دهد. نخاع مسئول ارسال پیام از مغز به قسمت های مختلف بدن از جمله پاها است. بنابراین، آسیب به نخاع می تواند باعث از دست دادن حس و عملکرد حرکتی در قسمت تحتانی بدن شود.

یکی دیگر از علل شایع پاراپلژی یک بیماری مزمن مانند مولتیپل اسکلروزیس است که یک بیماری پیشرونده است که سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت بر توانایی اعصاب برای انتقال پیام تأثیر می گذارد و در نتیجه فلج می شود.

علائم

یکی از بارزترین علائم پاراپلژی ناتوانی در حرکت دادن پاها است. افرادی که از این عارضه رنج می برند همچنین ممکن است از دست دادن حس و رفلکس در پاها و همچنین اختلال عملکرد مثانه و روده را تجربه کنند که می تواند منجر به بی اختیاری شود. علاوه بر این، افرادی که پاراپلژی دارند ممکن است دچار اسپاسم عضلانی و سفتی عضلانی شوند. در برخی موارد، افراد مبتلا به پاراپلژی ممکن است از افسردگی رنج ببرند، زیرا مقابله با تغییرات شدید در سبک زندگی آنها می تواند چالش برانگیز باشد.

درمان

در حال حاضر هیچ درمانی برای پاراپلژی وجود ندارد، اما بسته به شدت و علت بیماری، چندین گزینه درمانی در دسترس است. یکی از راه‌های اولیه برای درمان پاراپلژی، توانبخشی است که شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی و مشاوره روان‌شناختی است. توانبخشی می تواند به افراد مبتلا به پاراپلژی کمک کند تا درجاتی از استقلال و تحرک را به دست آورند. علاوه بر این، می تواند از عوارضی مانند زخم فشاری و لخته شدن خون جلوگیری کند.

یکی دیگر از گزینه های درمانی برای پاراپلژی، درمان دارویی است. ممکن است برای افراد مبتلا به این عارضه دارویی برای تسکین درد، اسپاسم عضلانی و سایر علائم مرتبط تجویز شود. علاوه بر این، جراحی می تواند به ترمیم بافت ها یا اعصاب آسیب دیده که ممکن است باعث پاراپلژی شوند کمک کند.

در سال‌های اخیر، فناوری درمان‌های جدیدی را برای افراد مبتلا به پاراپلژی به ارمغان آورده است. وسایلی مانند اسکلت بیرونی و پروتزهای روباتیک به افراد مبتلا به این عارضه کمک کرده اند تا حدی توانایی ایستادن و راه رفتن را به دست آورند.

فیزیوتراپی بخش مهمی از مراقبت از افراد مبتلا به پاراپلژی است. این شامل انواع تمرین ها و روتین های فردی خواهد بود.

به عنوان مثال، تمرینات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یوگا
• وزنه برداری
• ایروبیک در آب
• ایروبیک نشسته

انجام منظم این تمرینات خطر آتروفی عضلانی را کاهش می دهد. انجام این کار همچنین به حفظ تحرک، قدرت و دامنه حرکتی فرد کمک می کند.

نتیجه گیری

پاراپلژی یک وضعیت تغییر دهنده زندگی است که بر تحرک و استقلال افراد تأثیر می گذارد. اگرچه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، چندین گزینه درمانی می تواند به افراد در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. توانبخشی، دارو و جراحی از جمله گزینه های درمانی اولیه در دسترس هستند. اخیراً، فناوری راه‌حل‌های نوآورانه‌ای را برای کمک به افراد مبتلا به پاراپلژی ارائه کرده است تا تحرک و استقلال خود را دوباره به دست آورند و به کسانی که با این وضعیت ناتوان کننده دست و پنجه نرم می‌کنند، امیدوار است.